Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie

Przy sobocie wybraliśmy się do Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (niem. Museum für Naturkunde). W swoich zbiorach posiada kolekcję ponad 30 milionów eksponatów zoologicznych, paleontologicznych, mineralogicznych i innych. Najbardziej znanymi eksponatami są: największy zrekonstruowany i złożony szkielet dinozaura na świecie oraz najlepiej zachowany, skamieniały okaz wczesnego ptaka z rodzaju Archaeopteryx.

Jest to największe muzeum historii naturalnej w Niemczech. Formalnie jest to część Uniwersytetu Humboldta w Berlinie. Kolekcje muzealne obejmują głównie trzy dziedziny nauk przyrodniczych: zoologię, paleontologię i mineralogię. Oprócz funkcji dydaktycznych, muzeum prowadzi szeroko zakrojone prace naukowe, organizuje ekspedycje badawcze i wydaje czasopisma naukowe.

Okazy zoologiczne pochodzą między innymi z niemieckiej wyprawy głębokomorskiej Valdiva (1898–99), Niemieckiej Wyprawy na Biegun Południowy (1901-03), czy Niemieckiej Ekspedycji Sunda (1929-31).

Dodatkowa wystawa obejmuje kolekcję minerałów, reprezentującą około 75% minerałów świata, kolekcję meteorytów, czy największe bryły bursztynu na świecie (źródło: KILK)

Ekspozycja powstała w 2007 roku przedstawia wybrane mechanizmy ewolucji, które są odpowiedzialne za wygląd, zachowanie i różnorodność świata zwierząt i roślin. W ten sposób zostają wyjaśniane zjawiska, jak np. dlaczego paw pomimo swojego wspaniałego upierzenia nie potrafi lepiej latać  lub dlaczego zebra ma paski.

Okaz zrekonstruowanego dinozaura gatunku Brachiosaurus (lub Giraffatitan) brancai zajmuje główne miejsce w środkowej sali wystawowej i jest największym, złożonym szkieletem dinozaura na świecie.

Okaz składa się ze skamieniałych kości, wykopanych podczas wyprawy niemieckiego paleontologa Wernera Janenscha do Tanzanii, w latach 1909-13. Szczątki pochodzą w większości z jednego zwierzęcia, z wyjątkiem kilku kręgów ogona, które są pozostałości innego zwierzęcia podobnej wielkości i tego samego gatunku. Cały okaz mierzy sobie 11,72 metrów wysokości i 22,25 metrów długości. Szacuje się, że samo zwierzę ważyło ponad 50 ton (źródło: KLIK)

"Berliński okaz" Archaeopteryx lithographica  jest także elementem wystawy w środkowej sali. Okaz zwierzęcia łączącego w sobie cechy dinozaurów z cechami ptaków był bezpośrednim dowodem na istnienie ogniwa ewolucyjnego łączącego gady i ptaki. Tym samym okaz ten stał się jedną z najsławniejszych skamieniałości świata. Okaz odnaleziono w niemieckich Solnhofen w pokładach jurajskich w 1880. Jest to jeden z dziesięciu odkrytych okazów Archaeopteryxa i jednocześnie najbardziej kompletny (źródło: KLIK)

Kolekcja minerałów, zanim stała się ona okazem muzealnym, stanowiła część zbioru dydaktycznego Berlińskiej Akademii Górniczej. Po powołaniu uniwersytetu w Berlinie w 1809, przejął on część tych kolekcji w 1814 pod szyldem nowego Muzeum Mineralogii. W 1857 powołano wydział paleontologii, a w 1854 petrografii i geologii, które całkowicie przejęły pieczę nad zbiorami (źródło: KLIK).

W zbiorach mineralogicznych muzeum znajdujących się prawie kompletnie zachowanej w oryginale sali z  XIX wieku czeka na zwiedzających ponad 1000 rodzajów minerałów. Wśród nich znajdują się drogocenne okazy, które zebrał w Rosji sam Alexander von Humboldt. 

Eksponaty z różnych epok prezentują rozwój technik preparowania. Pokazują jak z martwego zwierzęcia na potrzeby wystawy powstaje preparat szkieletu czy dermoplastyka używana w celach naukowych i wystawowych lub też w jaki sposób preparowane są skamieliny i minerały .

Oryginale i unikalne modele owadów stworzone przez Alfreda Kellera. Przedstawiają one rodzime owady w powiększeniu 15 do 100.

Po trzyletnim okresie odbudowy we wrześniu 2010r. otwarty został jeden z najnowocześniejszych na świecie budynków muzealnych z naukowymi zbiorami preparatów "mokrych". Znajduje się tu 27.600 zbiorników szklanych z ok. milionem zwierząt umieszczonych w 80 tonach alkoholu etylowego.

Pozdrawiamy z wyprawy :)

A&R